Stel, je neemt een foto, en er staat iemand op die je niet kent. Wie kan het zijn? Wat is zijn of haar verhaal? Zoiets kan je toevallig overkomen, maar veel fotografen zoeken zulke ontmoetingen juist op.

De Belg Charif Benhelima werkt vaak jaren aan reeksen foto’s van onbekende mensen, meestal uit gemeenschappen of groepen die in de marge leven en ondervertegenwoordigd zijn in de media. Tussen 1999 en 2002 woonde hij in Harlem, een buurt in New York die altijd veel migranten heeft aangetrokken. Nieuwe culturen brengen nieuwe ideeën mee. In Harlem is veel nieuwe literatuur, schilderkunst en dans ontstaan, en vooral ook nieuwe muziek. Zoals bebopjazz en later hiphop.

Benhelima nam de Afro-Amerikaanse gemeenschap in de wijk als onderwerp voor zijn fotoreeks ‘Harlem on my Mind – I Was, I Am’. Elke polaroid drukte hij af op groot formaat. Deze foto komt uit die reeks. Zou deze man geweten hebben dat Benhelima hem fotografeerde? Zouden ze erover gepraat hebben? We kennen enkel de plek waar de foto genomen is: Frederick Douglass Boulevard. De rest van het verhaal moet je er zelf bij verzinnen.